بررسی نقش میانجی اعتمادبه‌نفس ورزشی در رابطۀ هوش معنوی و خودسودمندی ورزشی کاراته‌کاها استان لرستان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجی اعتمادبه‌نفس ورزشی  در رابطۀ هوش معنوی و خودسودمندی ورزشی کاراته‌کاهای استان لرستان بود. پژوهش از نوع تحقیقات همبستگى است. جامعۀ آمارى پژوهش کلیۀ کاراته‌کاهای استان لرستان در سال 1394 بودند. برای گزینش نمونۀ آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه­ای تصادفی، با توجه به جدول کرجسی و مورگان، 357 نفر از بین 5000 کاراته‌کار انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسشنامۀ هوش معنوی عبداله‌زاده (1388)، اعتمادبه‌نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) و خودسودمندی ورزشی کرل و همکاران (2007)، استفاده شد. روایى (محتوا، همگرا و واگرا)  و پایایى (بار عاملى، ضریب پایایى مرکب، ضریب آلفاى کرونباخ) پرسشنامه­ها حاکى از آن بود که ابزارهاى اندازه‌گیری از روایى و پایایى خوبى برخوردارند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه­ها توسط نرم‌افزار SMART-PLS و با استفاده از آمارۀ آزمون t و ضرایب  مسیر  (β)  نشان داد که هوش معنوی بر اعتمادبه‌نفس ورزشی و خودسودمندی ورزشی کاراته­کاران استان لرستان، تأثیر قوی و معناداری دارد و اعتمادبه‌نفس ورزشی مى­تواند نقش میانجى­گرى را در رابطۀ بین هوش معنوی و خودسودمندی ورزشی ایفا کند. در نهایت می­توان گفت که خودسودمندی ورزشی را می‌توان با هوش معنوی و اعتمادبه‌نفس ورزشی بالا ارتقا داد.